​

Na prośbę dobroczyńców

​

Bł. Maria Teresa Ledóchowska, Założycielka sióstr klawerianek już w XIX wieku, a więc od samych początków istnienia Zgromadzenia, propagowała „Adopcję Murzynków”. Adopcja ta polegała na opłaceniu utrzymania na misji jednego dziecka wykupionego z niewoli. Jak notują kroniki w 1898 roku zaadoptowano 27 afrykańskich dzieci. Z upływem czasu zaprzestano tej konkretnej formy pomocy misjom. Wspierano natomiast inne projekty na rzecz najuboższych dzieci.

​

Dziesięć lat temu podjęłyśmy się na nowo prowadzenia Adopcji Serca, ponieważ coraz więcej osób zwracało się do nas         z prośbą o taką właśnie formę pomocy dzieciom z krajów misyjnych. Dzisiaj otaczamy opieką ponad 1600 dzieci z Wysp Zielonego Przylądka, Kamerunu, Wietnamu, Indii oraz Sudanu Południowego. Najmłodsze dzieci uczęszczają do przedszkola, a najstarsze są już na studiach.

​

My tutaj, oni tam, a jednak razem

​

Adoptowane dzieci pozostają w swoim kraju, środowisku, kulturze i tam otrzymują potrzebną pomoc. Kontakt z nimi jest możliwy za pośrednictwem misjonarzy, którzy znają potrzeby tych dzieci i są w stanie zapewnić im to, co najważniejsze.

Dziecko może być adoptowane przez osobę indywidualną, rodzinę, szkołę, klasę, stowarzyszenie lub zorganizowaną grupę. Większość adopcyjnych rodziców ma pod opieką jedno dziecko, ale są i tacy, którzy wspierają nawet kilkoro. Zazwyczaj rodzicami adopcyjnymi zostają ludzie, którzy sami nie są zbyt majętni, jednak doceniają warunki w jakich żyjemy tutaj w Europie i wyciągają pomocną dłoń do tych, którzy mają o wiele mniej. Osoba, która decyduje się na Adopcję Serca zobowiązuje się do pokrycia kosztów związanych z godnymi warunkami życia i wykształceniem dziecka. W tej chwili jest to 60 zł miesięcznie, czyli 720 zł rocznie. Można je przesyłać, co miesiąc lub w dogodnych dla siebie ratach na adres sióstr klawerianek w Krośnie, skąd są one przekazywane na misje.

​

Łączność duchowa

​

Oczywiście, Adopcja Serca nie ogranicza się wyłącznie do niesienia pomocy materialnej. Adoptowane dzieci otrzymują również wsparcie duchowe, są otaczane codzienną modlitwą. Wiedzą, że w Polsce żyją ludzie, którzy o nich pamiętają

i darzą je swoją miłością i troską.

​

Najpiękniejszym duchowym owocem adopcji na odległość jest prawdziwe szczęście płynące z faktu, że adoptowane dzieci w polskich rodzinach znalazły kochające serca. Doświadczają tego również rodziny adopcyjne. Adopcja Serca rodzi dobro, które ma początek w Bogu, biegnie przez wiele ludzkich serc i rozszerza się na cały świat.

​

Rodzina adopcyjna

​

Wokół dzieła adopcji powstała wspólnota osób, którym bardzo zależy na niesieniu pomocy najuboższym dzieciom. Jest to jedna wielka rodzina rozsiana po całej Polsce, a także poza jej granicami. Wszystkim przyświeca wspólny cel – współpraca w dziele misyjnym Kościoła. Włączając się w dzieło Adopcji Serca, mimo że pozostajemy w Polsce, stajemy się autentycznymi misjonarzami, bo dzielimy się naszą wiarą i miłością   z dziećmi i ich rodzinami żyjącymi w krajach misyjnych.

​

​

​

​

​